3

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Yaşanan deprem felaketi tüm dünyayı derinden etkiledi. Her günden daha farklıydı o gün… Evler yıkıldı.  Anneler, babalar, çocuklar hayatını kaybetti. Türkiye ilk kez böyle bir afete şahit oldu. Şuanda 30 bini geçti hayatını kaybedenlerin sayısı ama gerçek değil. Sokaklar bu kadar ceset torbalarıyla doluyken nasıl doğru olabilirdi ki? Neyse konumuz bu değil!

Konumuz kaybolan hayatlar… Yaşanan büyük felakette yıkılan ocaklar artık geri gelmeyecek. Annesini ve babasını kaybeden bir çocuğu kimse teselli edemeyecek. Evladını kaybetmiş bir annenin bağrına taş oturdu… Babaların ciğeri yandı… Kimse teselli edemeyecek onları… Onlar sevdiklerini  unutamayacağı içinde bu yaralar sarılmayacak.

Enkaz altında günlerce bekleyen, yaşamla savaş verenler ne kadar güçlüsünüz … Enkazın altındaki ölen kızının elini tutan baba sen ne kadar büyüksün… Evladına siper olarak hayatını kaybeden anne babalar bu vatan sizi unutmayacak.

Çaresizlik belki de hiç bu kadar yapışmamıştı yakamıza… Her ne kadar elimizden geleni yapmaya çalışsak da çok utandık… Evet utandık… Yarım yamalak yediğimiz yemekten, yatıp ta uyuyamadığımız yataktan bile utandık…  Çaresizlik bir girdapsa biz bu girdapta boğulduk…

Güney doğuda bir savaş oldu ve bu savaşı yine Türk Milleti kazandı. En kazda bir kişiyi daha kurtarabilir miyim diye gece gündüz çalışanlar, bir sıcak çorba dağıtanlar, üşüyen bedenleri giydirenler, hiç tanımadıkları aileleri evlerine alıp ta onlara gönüllerini açanlar bu savaşı kazandı…  Türk Milleti var olsun…

Günlerdir arama kurtarma çalışmaları devam ediyor… Hep bir umutla her an biraz daha umutlar yeşeriyor ama binlerce aile darmadağın oldu. Çocuklar annesiz babasız kaldı artık bir enkaz büyüyecek…  Türkiye on ilinden kanadı, kanıyor… Bu yüzden bu yaralar sarılmaz…