BEN ÖĞRETMENİM

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Öğretmenliğin hazzını tatmış ve öğretmenlik mesleğinin yüceliğine inanan bir öğretmen olarak duygularımı bir şiirimle paylaşmak istiyorum.

BEN ÖĞRETMENİM
Koydular önüme bir miktar çamur
Çalış, uğraş şekil ver dediler.
Dedim, sabır ister, bilgi ister, güç ister
Sen bilirsin çünkü öğretmensin dediler.

Maddeye şekil vermek insan işi sanırım
Sen bunu da başarırsın dediler.
Dedim, özü toprak, sonu toprak bilemem
Sen, taşa bile şekil verirsin dediler.

Bu işler azim ister, bilgi ister, yürek ister
Sana sözüm yok, sen işini bilirsin dediler.
Dedim, bende sevgi fazla, bilgi azdır veremem
Sen, geceye bile ışık verirsin dediler.

Dolandım yurdumu, seyreyledim etrafı
Yapılacak çok iş var, bak gördün dediler.
Dedim, benim işim değil bu, büyüklerim var
Olur mu? Sen öğretmensin dediler.

Benim sevgim bir pınardır hep akar
Sen bir kaynaksın, özün bitmez dediler.
Erciyes Dağı’nda erimeyen bembeyaz karım
Hayır hayır sen güneşten de sıcaksın dediler.

Kovdum rahatı, uykuyu, hasreti
Sen zaten her şeye ilaçsın dediler.
Hastaya doktor, hâkime adalet, devlete başkan
Bütün bunları yetiştiren sensin ya dediler.

Bütün çocuklar bir cevherdir işlenecek
En iyi nakkaş dünyada sensin dediler.
Görmeyene göz, duymayana kulak, bilmeyene bilgi
Hepsine yetecek sevgi öğretmendedir dediler.

Dostluk, sevgi, şefkat damarımda kandır
İnsanlara, insanlığı öğretirsin dediler.
Anadolu’mun sınırında nöbet tutan askersin
Bayrağımı dalgalandıran,
İstiklal Marşı’mı okutan sensin
ÇÜNKÜ SEN ÖĞRETMENSİN DEDİLER.

Eğitimci-Yazar Kubilay GÜNAL