Bir çocuğun dünyası; oyunlarla, kahkahalarla, düşlerle şekillenir. Ama ne yazık ki, bazı çocuklar oyun parklarında değil, cezaevlerinin soğuk duvarları arasında büyüyor. Hiçbir suçu olmadığı halde annesinin kaderine ortak oluyor. O küçücük eller, demir kapılara dokunuyor; gözleri özgürlüğün ne demek olduğunu daha bilmeden dört duvar arasında hapsoluyor. Ve biz toplum olarak bu çocukları hiç görmüyor, duymuyoruz. Haberi olan var mı? Cezaevinde annesi ile kalan çocuklar yaşadıklarını unutabiliyor mu? Okula başladıklarında ne hissediyor mesela? En iyi öğrenme yetisine sahip oldukları dönemde ilk ne öğreniyorlar?
Psikolojik Travmalar
Psikologlar, cezaevinde büyüyen çocukların ağır travmalar yaşadığını söylüyor. Çünkü çocuk, güven duygusunu en çok ilk yıllarında kazanır. Koğuşlarda büyüyen bir çocuk için güven; gardiyanın anahtar sesiyle, demir parmaklıkların gölgesiyle iç içedir. Dışarıdaki akranları bahçelerde top oynarken, onlar anneleriyle birlikte küçücük yatakhanelerde uyumaya çalışıyor.
Aile Yılı Kapsamında Neler Yapılıyor?
Aile yılı kapsamında aile kavramının korunması ön planda. Evet ailelerin korunması gerekir ama peki o çocuklar…
İlk tartışılan konu şüphesiz annesi ile kalsın mı? Kalmasın mı? Mesele tamda bu sorunun kendisi aslında. Tabi ki bir çocuğun yanı annesinin yanıdır. O zaman şartları konuşalım. Şartlar nasıl?
Biliyoruz ki devlet iyileştirmek için birçok destek ve programlar yapıyor. Peki yeterli mi? Nasıl bir gelecek sunuyor?
Geleceğimizdir dediğimiz çocuklarımız için bazı konulara dikkat çekilmesi gerekir.
• Aile Yılı kapsamında bu çocuklar gerçekten koruma ve gelişim programlarına dahil ediliyor mu?
• Cezaevlerinde kalan çocuklara özel güvenli ve özgür alanlar ne kadar sağlanıyor?
• Onların oyun oynama, eğitim alma ve sağlıklı gelişme hakkı ne kadar korunuyor?
• Anneleriyle birlikte kalmak zorunda olan bu çocuklar için alternatif çözümler üretiliyor mu?
Masumiyetin Yanında Sorumluluk da Var
Unutmayalım ki çocuk hiçbir suçun ortağı değildir. O, sadece annesinin yanında kalmak ister. Ama annesinin yanında kalırken çocukluğunu kaybetmemesi için özel çalışmalar yapılması gerekir. Toplum olarak bizlerde hiç konuşmadığımız bu konuya dikkat çekip elimizden geleni yapmalıyız. Annenin suçuna çocuk ortak olamaz.
Çocuk, sadece çocuktur.
